Hedenmiddag vond ik in één van de stapels met, talrijk toegevoegde, opruimingsboeken in een antiquariaat in mijn woonplaats het boek waarvan hiernaast alleen het tekstgedeelte van het voorplat is bijgevoegd: Drijvende klompjes van Samuel Fakland ─ dat is Herman Heijermans (1864-1924). Het gaat daarbij om een herdruk van De eerste kleine Verschrikking uit de bundel Kleine Vreschrikkingen, zo laat de uitgever op de bladzijde tegenover het begin van het verhaal weten. Dat begint als volgt:Ja, in zoover is het daaglijksch doen der dwaze lieden die den drang tot schrijven ondergaan, zonderling en vreemdsoortig, dat zij zelden of nooit de bewoogenheden van dichtbij, de ontroeringen van gister en vandaag voor hun littérair genoegen uitbuiten. Neem het bijna ondenkbaar geval dat een frisch-rondkijkend man, zonder ─ wat de lezer platweh stof noemt ─ zònder voorwerp van geestlijke genegenheid is, veronderstel dat hij door zorgen gejaagd voortbrengen móét, dat hij z'n vermoeid hoofd in de handen wringt, om er een onderwerp uit te persen ─ zo wellicht is de hypothese van hen die het uitingsgenot missen en de heuvelen en bergen welke enkelingen schiepen niet kennen ─ dan nòg zal hij de levensincidenten mijden, niet aanraken kùnnen, die 'm persoonlijk pijn hebben gedaan.
Een mooie, barokke zin, die wel degelijk moet worden gelezen, om de 'gedachtensprongen' van de auteur te kunnen volgen.
__________
Afbeeldingen:
1. Tekstgedeelte op het voorplat van Drijvende Klompjes ─ tweede, goedkoope uitgave ─ verschen in 1909 bij C.A.J. van Dishoeck te Bussum.
2. Standbeeld voor Herman Heijermans van de hand van Joseph Mendes da Costa (1863-1939), in 1935 te Amsterdam geplaatst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten